Pierwszy krok na szczyt Burj Khalifa / Dubaj

Witajcie Kochani,

Gotowi na wyzwanie? Pełni energii? Dzisiaj czeka nas wspinaczka na najwyższy budynek świata – Burj Khalifa.

Czasu mamy niewiele albowiem są chętni do wzbicia się ponad Dubajski Kwiat Pustyni. Koronę najwyższego budynku świata w 2020 prawdopodobnie przejmie Jeddah Tower. Drapacz chmur pretendujący do miana najwyższego budynku świata powstaje w mieście Jeddah w Saudi Arabii, planowana wysokość to 1008m.

Wracamy jednak do Burj Khalifa, czyli Wieży Khalifa, która bez wątpienia skradła moje serce. Niesamowite miejsce, piękna architektura, niezwykłe położenie. Za każdym razem gdy jestem na jej szczycie lub u jej stóp nie mogę wyjść z podziwu dla tej niezwykłej konstrukcji. Dla mnie to inżynierskie i designerskie mistrzostwo świata. Przyznam, iż jestem osobą, która dość technicznym okiem spogląda na świat, i wznosząc swój wzrok, i próbując spojrzeniem chwycić wierzchołek Burj Khalifa moje serce bije szybciej, a oczy pracują jak lornetki, próbując wzrokiem sięgnąć szczytu na 828m. Jako ciekawostkę dodam, iż nie ma możliwości wykonania zdjęcia całego budynku, będąc u podstawy Burj Khalifa w sposób inny niż praktycznie położenie się na płytach deptaka. Moi bliscy i przyjaciele wykonujący to zdjęcie coś o tym wiedzą 🙂

U podnóża Burj Khalifa

Stojąc u podnóża tej niezwykłej konstrukcji człowiek czuje wielki respekt do tego budynku, dumę z ludzi, którzy go zaprojektowali i wybudowali, a jednocześnie zaczyna zdawać sobie sprawę, jak małym elementem jest człowiek, ale jak wspaniałe rzeczy potrafi tworzyć. Jeśli ktoś wymarzył sobie tak niesamowity i wysoki budynek, na budowę którego zużyto 330 000 m3 betonu i 39 000 ton stalowych prętów zbrojeniowych, a budowa zajęła 22 miliony!!! roboczogodzin, to nie myślcie i nie mówcie, że coś jest niemożliwe. (Sporo takich informacji znajdziecie w drodze na szczyt, znajdują się na specjalnych ekranach i wyświetlane są właśnie w takiej postaci, jak widać to poniżej).

Halo, ktoś ten budynek postawił na piaskach, pośrodku pustyni (wiem, wiem, posadowiony na skałach, ale wciąż pośród piasków pustyni), więc jeśli tracicie wiarę we własne marzenia, wróćcie do tego postu, spójrzcie na Burj Khalifa i uwierzcie w siebie, uwierzcie w marzenia i po prostu zróbcie to o czym marzycie 😉

Krótkie spojrzenie na Burj Khalifa z zewnątrz i zaczynamy.

Kochani pora udać się po bilety. Polecam wcześniejsze zakupienie biletów on-line. Liczba osób na każdą godzinę wjazdu jest ograniczona, tak, aby na tarasach widokowych nie było tłoku. Bilet zakupiony z marszu kosztuje 300-500 AED,  w stosunku do złotówki możemy liczyć 1:1 (dzieci do 4 roku życia, wchodzą bez opłat), bilet kupiony on-line kosztuje 125-200 AED, więc opłaca się wcześniejsze zaplanowanie wizyty na Wieży Khalifa. Podane ceny zależne są od godzin wjazdu, oczywiście wschody i zachody słońca są droższe, pozostałe godziny są tańsze. Mamy też do wyboru dwie opcje At The Top (piętro 124+125) i At The Top Sky (piętra 124+125+148). My tym razem wybieramy At The Top.

125 Burj Khalifa

Bilety odebrane, więc w drogę, na szczyt!

Po drodze do windy czeka nas przejście koło podświetlanej makiety Burj Khalifa.

Mijamy kilka pierwszych ekranów i slajdów wypełnionych ciekawostkami na jej temat.

I docieramy do kapsuły, która zabierze nas na szczyt świata 😉

Winda jest obsługiwana przez personel wieży, po zamknięciu się drzwi zaczyna się wprowadzenie nas do magicznego świata. Światło zostaje zgaszone, dookoła nas zaczyna płynąć muzyka, ściany wokół nas rozpalają się tysiącami diod LED, a pośród nich ekran, który pokazuje nam aktualnie mijane piętro. Spektakl rozpoczęty, przebieg kolejnych aktów zależy od nas. Droga na 124 poziom trwa dokładnie, nie mniej, nie więcej równiutką minutę.

Jeszcze ostatni oddech, przełknięcie śliny, drzwi windy się otwierają.

Widok z Burj Khalifa

Jest! Udało się! Dotarliśmy na szczyt świata. Przed nami rozpościerają się niezwykłe widoki.

Poziom 124 jest piętrem otwartym, nie ma zadaszenia, ściany zewnętrzne są w pełni przeszklone, pomiędzy taflami szkła znajduje się wolna przestrzeń dzięki której czujemy powiew pustynnego wiatru na twarzy.

Podchodzimy do szklanej tafli, zerkamy w dół, próbujemy dostrzec show fontann, które znajdują się u stóp wieży. Chłoniemy wzrokiem drapacze chmur, które otaczają Burj Khalifa. Staramy się rozpoznać poszczególne budynki, które niczym wznosząca się nad piaskami pustyni fala płyną wzdłuż Sheikh Zayed Road.

Spoglądamy na dach przyległego centrum handlowego The Dubai Mall.

Zauważyliście długość cienia Burj Khalifa? Spróbujcie złapać skalę i porównać go z cieniami innych budynków. To dowodzi ogromu wieży.

Mamy i słynne Dubai Metro. Całkowicie skomputeryzowane i zdalnie sterowane pociągi.

Połączenie dwóch światów, starej arabskiej architektury z najnowszymi osiągnięciami architektów i konstruktorów.

Staramy się zapanować nad szalejącą do zdjęć czupryną. Jak widać z różnym skutkiem 😀

Zasady na Burj Khalifa

Wiele osób stara się wystawiać kamery i aparaty poza obrys budynku, co umożliwia nam szeroka szczelina pomiędzy szklanymi taflami okalającymi taras. Tutaj musimy być bardzo ostrożni, upuszczone z tej wysokości urządzenie może na dole narobić sporo szkód, dlatego też ochrona i obsługa budynku są czujne i raz za razem słychać napomnienia kierowane do konkretnych osób. Nie zastosowanie się do uwag może grozić usunięciem z tarasu i budynku. Obsługa jest dość cierpliwa, ale słyszeliśmy też dość stanowcze słowa do ludzi, którzy uwagi ochrony mieli za nic.

Och, jaka miła niespodzianka, dla osób które do tej pory spoglądały tylko przez szklane tafle na roztaczającą się panoramę Emiratu, pod stópki! pod stópki patrzcie. Na podłodze mamy określne kierunki, teraz tylko stanąć zwróconym w odpowiednią stronę i pozdrowić rodzinę, przyjaciół, znajomych czy szefa 😉 Ponieważ otwarte tarasy wieży są położone na części jej obrysu, toteż nie mamy możliwości przejścia dookoła wieży. Dlatego pora udać się na poziom wyżej, dotrzemy tam schodami.

Przed nami podróż na poziom 125, ale o tym w osobnym wpisie.